Katedra Gnieźnieńska


Katedra Gnieźnieńska to jedno z najpiękniejszych miejsc kultu religijnego i jeden z najwspanialszych zabytków sztuki sakralnej, który powstał na Wzgórzu Lecha. Świątynię tę określa się mianem Matki Kościołów Polskich. Pierwsze prace zmierzające do stworzenia tej jakże dziś imponującej katedry zostały podjęte w czternastym stuleciu.
Katedra Gnieźnieńska została wybudowana jako wycieczki w Tatry z przewodnikiem czwarta z rzędu katedra francuska w swym stylu architektonicznym. Podobne zaczęto bowiem tworzyć w okresie stulecia dziewiątego. Kolejna pojawiła się za czasów Mieszka I, bowiem to jemu przypisuje się postawienie świątyni zaprojektowanej na planie krzyża. Właśnie w tym kościele znajduje się miejsce pochówkowe jego żony Dobrawy. Po Mieszku I kościół przejął Bolesław Chrobry i to on podjął się gruntownej przebudowy i modernizacji obiektu. Z danych historycznych wynika także, że w miejscu tym odprawiono pogrzeb św. Wojciecha. Warto podczas charakterystyki owego zabytku sakralnego wspomnieć też o zakrywającej relikwie srebrnej trumnie. Jest ona w katedrze po dziś dzień.
Na skutek wybuchów paru pożarów jakie miały miejsce w tej katedrze, świątynia została doszczętnie zniszczona. Później podejmowano się wielokrotnie rozmaitych prac zmierzających do odbudowania tego obiektu, a w tym celu zwłaszcza postawiono na zmianę pierwotnego układu budynku – na formy klasycystyczne oraz barokowe. Z czasem zdecydowano się zaś na ponowne przerobienie katedry na styl gotycki. Aż osiemdziesiąt pięć metrów mają zaś wieże, które imponująco rozciągają się na katedrze, a na ich zakończeniu są barokowe hełmy.