W latach 1220 – 1230 trwały prace nad wybudowaniem kościoła garnizonowego we Wrocławiu. Był to obiekt, jaki stworzony został z cegły i kamienia. Przyjęto projekt w stylu romańskim. W 1253 roku przekazano świątynię Krzyżowcom z Czerwoną Gwiazdą, a wcześniej właścicielem obiektu był Henryk III oraz Władysław. Krzyżowcy przejmujący kościół garnizonowy pochodzili z Pragi i na stałe osiedlili się na terenie Wrocławia.
Kiedy Krzyżowcy przejęli świątynie, przeznaczyli ją na siedzibę swojego klasztoru. W dniu 19 listopada 1257 roku odbyła się zaś uroczystość konsekracji świątyni. W czternastym stuleciu wybudowano kościół ale już w stylu gotyckim i z kaplicami w najbliższym otoczeniu. Prace realizowano do końca czternastego stulecia, a ich ukończenie nastąpiło w 1387 roku. Generalnie przez parę następnych lat trwały intensywne prace nad wzniesieniem wieży kościelnej. Na samym końcu tego elementu pojawił się specjalny ozdobny hełm. Był on gotowy na końcówce piętnastego wieku, a ściślej na rok 1482.
Warto wspomnieć również o wykonanej niewiele później nowej ambonie oraz ołtarzu głównym, który był ołtarzem ewangelickim. Prace te kontynuowano w latach sześćdziesiątych siedemnastego stulecia. W latach 1750 – 1761 z kolei budowano dekoracyjne, potężne organy. Udało się z nich korzystać jednakże wyłącznie przez krótki czas, ponieważ niewiele po tym, jak powstały zostały spalone w pożarze, jaki miał miejsce w świątyni. Musimy też wiedzieć, iż drugiego lipca 1946 roku kościół formalnie stał się punktem kultu katolickiego. Pierwszą mszę odprawił tam ksiądz podpułkownik Bronisław Nowyk. Kilkadziesiąt lat później zniszczono latarnię hełmu wieży.